باریم در بولونیت

زاویه، عنصر 56 جدول تناوبی.

هیدروکسید باریم ، کلرید باریم ، سولفات باریم ... معرفهای بسیار متداول در کتابهای درسی دبیرستان هستند. در سال 1602 ، کیمیاگران غربی سنگ بولونیا (که به آن "Sunstone" نیز گفته می شود) را کشف کردند که می تواند نور را منتشر کند. این نوع سنگ معدن دارای کریستال های درخشان کوچک است که پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ، به طور مداوم نور را ساطع می کند. این خصوصیات جادوگران و کیمیاگران را مجذوب می کردند. در سال 1612 ، دانشمند جولیو سزار لاگارا کتاب "De Pendomenis in orbe lunae" را منتشر کرد ، که دلیل لومینسانس سنگ بولونیا را که از مؤلفه اصلی آن ، باریت (Baso4) گرفته شده است ، ثبت کرد. با این حال ، در سال 2012 ، گزارش ها نشان داد که دلیل واقعی لومینسانس استون بولونیا از باریم سولفید دوپ شده با یون های مس یکپارچه و دوتایی ناشی شده است. در سال 1774 ، شیمیدان سوئدی شلر اکسید باریم را کشف کرد و از آن به عنوان "Baryta" (زمین سنگین) یاد کرد ، اما باریم فلزی هرگز به دست نیامد. تا سال 1808 نگذشته بود که دیوید شیمیدان بریتانیایی از طریق الکترولیز ، که باریم بود ، فلز خلوص کم را از باریت بدست آورد. بعداً به نام کلمه یونانی Barys (سنگین) و نماد ابتدایی BA نامگذاری شد. نام چینی "BA" از فرهنگ لغت Kangxi به معنای سنگ آهن مس غیر متمایز است.

فلز باریمبسیار فعال است و به راحتی با هوا و آب واکنش نشان می دهد. از این ماده می توان برای از بین بردن گازهای ردیابی در لوله های خلاء و لوله های تصویر و همچنین ساخت آلیاژها ، آتش بازی ها و راکتورهای هسته ای استفاده کرد. در سال 1938 ، دانشمندان هنگام مطالعه محصولات پس از بمباران اورانیوم با نوترون های آهسته ، باریم را کشف کردند و حدس زدند که باریم باید یکی از محصولات شکافت هسته ای اورانیوم باشد. علیرغم اکتشافات متعدد در مورد باریم فلزی ، مردم هنوز هم بیشتر از ترکیبات باریم استفاده می کنند.

اولین ترکیب مورد استفاده باریت - باریم سولفات بود. ما می توانیم آن را در بسیاری از مواد مختلف ، مانند رنگدانه های سفید در کاغذ عکس ، رنگ ، پلاستیک ، پوشش خودرو ، بتن ، سیمان مقاوم در برابر پرتودرمانی ، درمان پزشکی و غیره پیدا کنیم. به ویژه در زمینه پزشکی ، باریم سولفات "وعده غذایی باریم" است که ما در هنگام معده می خوریم. وعده غذایی باریم "-یک پودر سفید که بی بو و بی مزه است ، نامحلول در آب و روغن نامحلول است و توسط مخاط دستگاه گوارش جذب نمی شود ، و همچنین تحت تأثیر اسید معده و سایر مایعات بدنی قرار نمی گیرد. به دلیل ضریب بزرگ اتمی باریم ، می تواند با استفاده از ریزه های X-Ray ، از طریق پرش از طریق اشعه X ، ایجاد کند. از نمایشگر ، به طوری که می توان ارگان ها یا بافت هایی را که با و بدون آن وجود دارد ، کنتراست سیاه و سفید مختلفی را بر روی فیلم به نمایش بگذارد ، به گونه ای که می تواند به اثر بازرسی برسد ، و واقعاً تغییرات پاتولوژیک در اندام انسانی را نشان نمی دهد.

اما یکی دیگر از مواد معدنی رایج باریم ، کربنات باریم ، متفاوت است. فقط با نام آن ، می توان آسیب خود را بیان کرد. تفاوت اصلی بین آن و سولفات باریم در این است که در آب و اسید محلول است و یونهای باریم بیشتری تولید می کند و منجر به هیپوکالمی می شود. مسمومیت حاد نمکی حاد نسبتاً نادر است ، که اغلب در اثر مصرف تصادفی نمکهای محلول در محلول ایجاد می شود. این علائم شبیه به گاستروانتریت حاد است ، بنابراین توصیه می شود برای لاواژ معده به بیمارستان بروید یا سولفات سدیم یا تیوسولفات سدیم را برای سم زدایی مصرف کنید. برخی از گیاهان عملکردی جذب و تجمع باریم مانند جلبک های سبز دارند که برای رشد خوب به باریم نیاز دارند. آجیل برزیل همچنین حاوی 1 ٪ باریم است ، بنابراین مصرف آنها در اعتدال مهم است. با این وجود ، Witherite هنوز نقش مهمی در تولید شیمیایی دارد. این یک جزء لعاب است. هنگامی که با سایر اکسیدها ترکیب می شود ، می تواند یک رنگ منحصر به فرد را نشان دهد ، که به عنوان یک ماده کمکی در پوشش های سرامیکی و شیشه نوری استفاده می شود.

آزمایش واکنش اندوترمیک شیمیایی معمولاً با هیدروکسید باریم انجام می شود: پس از مخلوط کردن هیدروکسید باریم جامد با نمک آمونیوم ، یک واکنش اندوترمیک قوی ممکن است رخ دهد. اگر چند قطره آب در پایین ظرف ریخته شود ، یخ تشکیل شده توسط آب را می توان مشاهده کرد و حتی قطعات شیشه ای را می توان یخ زده و به پایین ظرف گیر کرد. هیدروکسید باریم دارای قلیایی قوی است و به عنوان کاتالیزور برای سنتز رزین های فنلی استفاده می شود. این می تواند یون های سولفات را از هم جدا و رسوب داده و نمک های باریم تولید کند. از نظر تجزیه و تحلیل ، تعیین میزان دی اکسید کربن در هوا و تجزیه و تحلیل کمی کلروفیل نیاز به استفاده از هیدروکسید باریم دارد. در تولید نمک های باریم ، مردم یک کاربرد بسیار جالب را اختراع کرده اند: ترمیم نقاشی های دیواری پس از سیل در فلورانس در سال 1966 با واکنش آن با گچ (سولفات کلسیم) برای تولید باریم سولفات به پایان رسید.

سایر باریوم حاوی ترکیبات همچنین خواص قابل توجهی مانند خواص نوری تیتانات باریم را نشان می دهد. ابررسانایی درجه حرارت بالا YBA2CU3O7 ، و همچنین رنگ سبز ضروری نمک های باریم در آتش بازی ، همه به برجسته های عناصر باریم تبدیل شده است.