باریم در بولونیت

آریوم، عنصر 56 جدول تناوبی.

هیدروکسید باریم، کلرید باریم، سولفات باریم ... معرف های بسیار رایج در کتاب های درسی دبیرستان هستند. در سال 1602، کیمیاگران غربی سنگ بولونیا (همچنین به نام "سنگ خورشید") را کشف کردند که می تواند نور ساطع کند. این نوع سنگ دارای بلورهای درخشان کوچکی است که پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید به طور مداوم نور ساطع می کند. این ویژگی ها جادوگران و کیمیاگران را مجذوب خود کرد. در سال 1612، دانشمند جولیو سزار لاگارا، کتاب "De Phenomenis in Orbe Lunae" را منتشر کرد، که دلیل درخشندگی سنگ بولونیا را به عنوان برگرفته از جزء اصلی آن، باریت (BaSO4) ثبت کرد. با این حال، در سال 2012، گزارش‌ها نشان داد که دلیل واقعی درخشندگی سنگ بولونیا از سولفید باریم آغشته به یون‌های مس تک ظرفیتی و دو ظرفیتی است. در سال 1774، شیمیدان سوئدی شلر، اکسید باریم را کشف کرد و از آن به عنوان "باریتا" (زمین سنگین) یاد کرد، اما باریم فلزی هرگز به دست نیامد. در سال 1808 بود که دیوید شیمیدان بریتانیایی، فلزی با خلوص کم از باریت از طریق الکترولیز به دست آورد که باریم بود. بعدها از کلمه یونانی barys (سنگین) و نماد عنصری Ba نامگذاری شد. نام چینی "با" از فرهنگ لغت Kangxi به معنای سنگ آهن مس ذوب نشده گرفته شده است.

فلز باریمبسیار فعال است و به راحتی با هوا و آب واکنش نشان می دهد. می توان از آن برای حذف گازهای کمیاب در لوله های خلاء و لوله های تصویری و همچنین برای ساخت آلیاژها، آتش بازی و راکتورهای هسته ای استفاده کرد. در سال 1938، دانشمندان پس از بمباران اورانیوم با نوترون‌های کند، باریم را کشف کردند و بر این باورند که باریم باید یکی از محصولات شکافت هسته‌ای اورانیوم باشد. با وجود اکتشافات متعدد در مورد باریم فلزی، مردم همچنان بیشتر از ترکیبات باریم استفاده می کنند.

اولین ترکیب مورد استفاده باریت - سولفات باریم بود. ما می‌توانیم آن را در بسیاری از مواد مختلف مانند رنگدانه‌های سفید در کاغذ عکس، رنگ، پلاستیک، پوشش‌های خودرو، بتن، سیمان مقاوم در برابر تشعشع، درمان پزشکی و غیره پیدا کنیم. در حین گاستروسکوپی غذا بخورید کنجاله باریم «- پودر سفید رنگی که بی بو و بی مزه است و در آب و روغن نامحلول است و جذب مخاط دستگاه گوارش نمی شود و اسید معده و سایر مایعات بدن بر آن تأثیر نمی گذارد. با توجه به ضریب اتمی زیاد باریم، می تواند با اشعه ایکس اثر فوتوالکتریک ایجاد کند، پرتو ایکس مشخصه را تابش کند و پس از عبور از بافت های انسانی، مه روی فیلم ایجاد کند. می توان از آن برای بهبود کنتراست نمایش استفاده کرد، به طوری که اندام ها یا بافت ها با و بدون ماده کنتراست می توانند کنتراست سیاه و سفید مختلف را بر روی فیلم نشان دهند تا به اثر بازرسی دست یابد و واقعاً تغییرات پاتولوژیک در اندام انسان را نشان دهد. باریم عنصر ضروری برای انسان نیست و از سولفات باریم نامحلول در کنجاله باریم استفاده می شود، بنابراین تاثیر قابل توجهی بر بدن انسان نخواهد داشت.

اما یکی دیگر از مواد معدنی رایج باریم، کربنات باریم، متفاوت است. فقط از اسمش می توان ضررش را فهمید. تفاوت اصلی آن با سولفات باریم این است که در آب و اسید محلول است و یون های باریم بیشتری تولید می کند و منجر به هیپوکالمی می شود. مسمومیت حاد با نمک باریم نسبتا نادر است که اغلب در اثر بلع تصادفی نمک های باریم محلول ایجاد می شود. علائم مشابه گاستروانتریت حاد است، بنابراین توصیه می شود برای شستشوی معده به بیمارستان مراجعه کنید یا برای سم زدایی از سولفات سدیم یا تیوسولفات سدیم استفاده کنید. برخی از گیاهان وظیفه جذب و انباشت باریم را دارند، مانند جلبک های سبز که برای رشد خوب به باریم نیاز دارند. آجیل برزیلی همچنین حاوی 1 درصد باریم است، بنابراین مصرف آن در حد اعتدال ضروری است. با این حال، ویتریت هنوز نقش مهمی در تولید مواد شیمیایی دارد. جزء لعاب است. هنگامی که با اکسیدهای دیگر ترکیب می شود، همچنین می تواند رنگ منحصر به فردی را نشان دهد که به عنوان ماده کمکی در پوشش های سرامیکی و شیشه های نوری استفاده می شود.

آزمایش واکنش گرماگیر شیمیایی معمولا با هیدروکسید باریم انجام می شود: پس از مخلوط کردن هیدروکسید باریم جامد با نمک آمونیوم، یک واکنش گرماگیر قوی می تواند رخ دهد. اگر چند قطره آب در ته ظرف بریزد، یخ تشکیل شده از آب دیده می شود و حتی تکه های شیشه را می توان یخ زده و به ته ظرف چسباند. هیدروکسید باریم خاصیت قلیایی قوی دارد و به عنوان کاتالیزور برای سنتز رزین های فنلی استفاده می شود. می تواند یون های سولفات را جدا کرده و رسوب دهد و نمک های باریم را تولید کند. از نظر تجزیه و تحلیل، تعیین محتوای دی اکسید کربن در هوا و تجزیه و تحلیل کمی کلروفیل نیاز به استفاده از هیدروکسید باریم دارد. در تولید نمک های باریم، مردم کاربرد بسیار جالبی اختراع کرده اند: بازسازی نقاشی های دیواری پس از سیل در فلورانس در سال 1966 با واکنش آن با گچ (سولفات کلسیم) برای تولید سولفات باریم تکمیل شد.

سایر ترکیبات حاوی باریم نیز خواص قابل توجهی را نشان می دهند، مانند خواص انکساری نوری تیتانات باریم. ابررسانایی در دمای بالا YBa2Cu3O7، و همچنین رنگ سبز ضروری نمک های باریم در آتش بازی ها، همگی به عناصر برجسته باریم تبدیل شده اند.