چین زمانی می خواست صادرات خاک های کمیاب را محدود کند، اما توسط کشورهای مختلف تحریم شد. چرا قابل اجرا نیست؟

چین زمانی می خواست محدود کندزمین کمیابصادرات، اما توسط کشورهای مختلف تحریم شد. چرا قابل اجرا نیست؟

در دنیای مدرن، با تسریع یکپارچگی جهانی، ارتباطات بین کشورها به طور فزاینده ای نزدیک می شود. در یک سطح آرام، روابط بین کشورها به آن سادگی که به نظر می رسد نیست. همکاری و رقابت می کنند.

در این شرایط دیگر جنگ بهترین راه حل اختلافات و اختلافات بین کشورها نیست. در بسیاری از موارد، برخی کشورها با محدود کردن صادرات منابع خاص یا اجرای سیاست های اقتصادی از طریق ابزارهای اقتصادی برای رسیدن به اهداف خود، درگیر جنگ های نامرئی با سایر کشورها می شوند.

بنابراین، کنترل منابع به معنای کنترل درجه معینی از ابتکار است و هر چه منابع در دست مهمتر و غیر قابل جایگزینی باشد، ابتکار عمل بیشتر است. امروزه،زمین کمیابیکی از منابع استراتژیک مهم در جهان است و چین نیز یک کشور خاکی نادر است.

زمانی که ایالات متحده می خواست خاک های کمیاب را از مغولستان وارد کند، می خواست مخفیانه با مغولستان متحد شود تا چین را دور بزند، اما مغولستان خواستار آن شد که "باید با چین مذاکره کند". دقیقا چه اتفاقی افتاد؟

به عنوان یک ویتامین صنعتی، به اصطلاحزمین کمیابنام منابع معدنی خاصی مانند زغال سنگ، آهن، مس نیست، بلکه یک اصطلاح کلی برای عناصر معدنی با خواص مشابه است. اولین عنصر خاکی کمیاب ایتریوم را می توان به دهه 1700 ردیابی کرد. آخرین عنصر، پرومتیم، برای مدت طولانی وجود داشت، اما تا سال 1945 بود که پرومتیم از طریق شکافت هسته ای اورانیوم کشف شد. تا سال 1972، پرومتیم طبیعی در اورانیوم کشف شد.

ریشه نام "زمین کمیاب”در واقع به محدودیت های تکنولوژیکی در آن زمان مربوط می شود. عنصر خاکی کمیاب میل ترکیبی اکسیژن بالایی دارد، به راحتی اکسید می شود و با ورود به آب حل نمی شود که تا حدودی شبیه به خواص خاک است. علاوه بر این، به دلیل محدودیت‌های علم و فناوری در آن زمان، شناسایی محل کانی‌های کمیاب خاکی و خالص‌سازی مواد کمیاب خاکی کشف‌شده دشوار بود. بنابراین، محققان بیش از 200 سال را صرف جمع آوری 17 عنصر کردند.

دقیقاً به این دلیل است که خاک‌های کمیاب دارای این ویژگی‌های «گرانبها» و «زمین مانند» هستند که در کشورهای خارجی از آنها به عنوان «خاکی کمیاب» و در چین به عنوان «خاکی کمیاب» ترجمه می‌شود. در واقع، اگرچه تولید به اصطلاحعناصر خاکی کمیابمحدود است، آنها عمدتاً تحت تأثیر فناوری‌های استخراج و پالایش هستند و ممکن است نه تنها در مقادیر کم در زمین وجود داشته باشند. امروزه هنگام بیان کمیت عناصر طبیعی از مفهوم «فراوانی» استفاده می شود.

سریمیک استعنصر خاکی کمیابکه 0.0046٪ از پوسته زمین را تشکیل می دهد و در رتبه 25 قرار دارد و پس از آن مس با 0.01٪ قرار دارد. اگرچه کوچک است، اما با توجه به کل زمین، این مقدار قابل توجهی است. نام خاکی کمیاب شامل 17 عنصر است که بر اساس نوع آنها به عناصر سبک، متوسط ​​و سنگین تقسیم می شود. انواع مختلف ازخاک های کمیابکاربردها و قیمت های متفاوتی دارند.

خاک های کمیاب سبکبخش بزرگی از کل محتوای خاکی کمیاب را تشکیل می دهد و عمدتاً در مواد کاربردی و کاربردهای پایانی استفاده می شود. در میان آنها، سرمایه گذاری توسعه در مواد مغناطیسی 42٪ با قوی ترین حرکت است. قیمت خاک های کمیاب سبک نسبتا پایین است.خاک های کمیاب سنگیننقش مهمی در زمینه های بی بدیل مانند نظامی و هوافضا دارند. این می تواند یک جهش کیفی در ساخت سلاح و ماشین، با ثبات و دوام بهتر ایجاد کند. در حال حاضر، تقریباً هیچ ماده ای وجود ندارد که بتواند جایگزین این عناصر کمیاب خاکی شود و آنها را گران تر کند. استفاده از مواد خاکی کمیاب در خودروهای انرژی جدید می تواند نرخ تبدیل انرژی خودرو را بهبود بخشد و مصرف برق را کاهش دهد. استفاده از مواد خاکی کمیاب شرق برای تولید برق بادی می تواند طول عمر ژنراتورها را افزایش دهد، راندمان تبدیل از انرژی باد به برق را بهبود بخشد و هزینه های نگهداری تجهیزات را کاهش دهد. اگر از مواد خاکی کمیاب به عنوان سلاح استفاده شود، برد حمله سلاح گسترش می یابد و دفاع آن بهبود می یابد.

تانک جنگی اصلی m1a1 آمریکایی اضافه شده باعناصر خاکی کمیابمی تواند بیش از 70 درصد از ضربه را نسبت به تانک های معمولی تحمل کند و فاصله هدف گیری دو برابر شده است و کارایی رزمی را تا حد زیادی بهبود می بخشد. بنابراین، خاک‌های کمیاب منابع استراتژیک ضروری برای اهداف تولیدی و نظامی هستند.

با توجه به همه این عوامل، هر چه یک کشور منابع کمیاب بیشتری داشته باشد، بهتر است. بنابراین، حتی اگر ایالات متحده 1.8 میلیون تن منابع خاکی کمیاب داشته باشد، باز هم واردات را انتخاب می کند. دلیل مهم دیگر این است که استخراج مواد معدنی خاکی کمیاب می تواند آلودگی های زیست محیطی جدی ایجاد کند.

رامواد معدنی خاکی کمیاباستخراج‌شده معمولاً با واکنش با حلال‌های شیمیایی آلی یا ذوب در دمای بالا تصفیه می‌شوند. در طی این فرآیند، مقدار زیادی گاز خروجی و فاضلاب تولید خواهد شد. اگر به درستی درمان نشود، محتوای فلوراید موجود در آب اطراف از حد استاندارد فراتر رفته و تهدیدی بزرگ برای سلامتی و مرگ ساکنان خواهد بود.

از آنجایی کهخاک های کمیاببسیار ارزشمند هستند، چرا صادرات را ممنوع نمی کنیم؟ در واقع، این یک ایده غیر واقعی است. چین از نظر منابع خاکی کمیاب غنی است و در رتبه اول جهان قرار دارد، اما به هیچ وجه یک انحصار نیست. ممنوعیت صادرات مشکل را به طور کامل حل نمی کند.

کشورهای دیگر نیز دارای مقدار قابل توجهی ذخایر خاکی کمیاب هستند و به طور فعال به دنبال منابع دیگری برای جایگزینی آنها هستند، بنابراین این یک راه حل بلندمدت نیست. علاوه بر این، شیوه عمل ما همواره متعهد به توسعه مشترک همه کشورها، ممنوعیت صادرات منابع خاکی کمیاب و انحصار منافع بوده است که سبک چینی ما نیست.