آلیاژهای اصلی

آلیاژ اصلی یک فلز پایه مانند آلومینیوم، منیزیم، نیکل یا مس است که با درصد نسبتا بالایی از یک یا دو عنصر دیگر ترکیب شده است. این برای استفاده به عنوان مواد اولیه در صنعت فلزات تولید می شود و به همین دلیل است که ما محصولات نیمه تمام آلیاژ اصلی یا آلیاژ پایه نامیده می شود. آلیاژهای اصلی در اشکال مختلفی مانند شمش، صفحات وافل، میله در کلاف و ... تولید می شوند.

1. آلیاژهای اصلی چیست؟
آلیاژ اصلی یک ماده آلیاژی است که برای ریخته گری با ترکیب دقیق از طریق پالایش استفاده می شود، بنابراین آلیاژ اصلی را آلیاژ اصلی ریخته گری نیز می گویند. دلیل اینکه آلیاژ اصلی "آلیاژ اصلی" نامیده می شود به این دلیل است که دارای خواص ژنتیکی قوی به عنوان ماده پایه ریخته گری است، یعنی بسیاری از ویژگی های آلیاژ اصلی (مانند توزیع کاربید، اندازه دانه، ساختار تصویر آینه میکروسکوپی). ) حتی با احتساب خواص مکانیکی و بسیاری از خصوصیات دیگر که بر کیفیت محصولات ریخته گری تاثیر می گذارد) پس از ذوب مجدد و ریختن به ریخته گری ها به ارث می رسد. مواد آلیاژ اصلی موجود شامل آلیاژهای اصلی آلیاژی با دمای بالا، آلیاژهای اصلی فولاد مقاوم در برابر حرارت، آلیاژهای اصلی دو فاز و آلیاژهای اصلی فولاد ضد زنگ معمولی هستند.

2. کاربرد اصلی آلیاژها
دلایل زیادی برای افزودن آلیاژهای اصلی به مذاب وجود دارد. یکی از کاربردهای اصلی تنظیم ترکیب است، یعنی تغییر ترکیب فلز مایع برای تحقق مشخصات شیمیایی مشخص شده. یکی دیگر از کاربردهای مهم کنترل ساختار است - تأثیرگذاری بر ریزساختار فلز در فرآیند ریخته گری و انجماد به طوری که خواص آن را تغییر دهد. چنین ویژگی هایی شامل استحکام مکانیکی، شکل پذیری، هدایت الکتریکی، قابلیت ریخته گری یا ظاهر سطحی است. با توجه به کاربرد آن، یک آلیاژ اصلی معمولاً به عنوان «سخت‌کننده»، «تصفیه‌کننده دانه» یا «تغییرکننده» نیز نامیده می‌شود.