اجرای محدودیت های خاکی کمیاب، انتشار قوانین جدید توسط اتحادهای زنجیره تامین، رسانه های خارجی: رهایی از آن برای غرب سخت است!

تراشه‌ها «قلب» صنعت نیمه‌رسانا هستند و تراشه‌ها بخشی از صنعت فناوری پیشرفته هستند، و ما اتفاقاً هسته‌ی این بخش را که تامین عناصر کمیاب خاکی است، درک می‌کنیم. بنابراین، وقتی ایالات متحده لایه به لایه موانع تکنولوژیکی ایجاد می کند، ما می توانیم به طور کامل از مزایای خود در خاک های کمیاب برای مقابله با موانع تکنولوژیک ایالات متحده استفاده کنیم. با این حال، از منظر بازار، این شکل از رویارویی مزایا و معایب خود را دارد، زیرا بسیاری از چیزها را می توان جایگزین کرد، به این معنی که عصر "قیمت کلم" به زودی فرا می رسد.

با این حال، با وجود این، محدودیت های موجود در خاک های کمیاب هنوز موثر است. بر اساس گزارش‌ها، پس از پیشنهاد چین محدودیت‌های فنی برای تامین منابع خاکی کمیاب، ایالات متحده شروع به اتحاد و تشکیل یک اتحاد زنجیره تامین از گروه هفت کرده است. و همچنین آیین نامه جدیدی را اعلام کردند که به طور مشترک یک زنجیره صنعت مواد اولیه تراشه استراتژیک از جمله تامین مواد اولیه مهم مانند خاک های کمیاب ایجاد می کند تا پایداری تراشه ها و خاک های کمیاب در این زنجیره صنعت حفظ شود.

یعنی با ضدحمله ما فقط می توانند خاک های کمیاب را از کانال های دیگر تهیه کنند. به یک معنا، محدودیت‌های ما قبلاً جواب داده است. اگر این کار را نکنند، مانند گذشته در مورد رهایی از وابستگی خود به خاک‌های کمیاب صحبت خواهند کرد، اما در واقعیت، مانند الان نمی‌خواهند ما را به دست آورند.

اقتصاددانان دانشگاه Tsinghua نیز به این اقدام ایالات متحده توجه کرده و خواستار لغو اقدامات متقابل علیه ایالات متحده شدند. اگرچه ممکن است این اظهارات پوچ به نظر برسد، اما به دلیل ترس از بازار بین المللی است و از منظر اقتصادی باز هم بسیار منطقی است. با این حال، رسانه های خارجی می گویند که خلاص شدن از شر آن برای غرب دشوار استخاک های کمیاب

در واقع، از همان ابتدا، آمریکایی‌ها این ایده را مطرح کردند که «دیگر به چین تکیه نکنیم». از آنجا که ما تنها کشوری نیستیم که منابع کمیاب خاکی داریم، آنها نمی توانند از وابستگی خود به ما خلاص شوند.

در واقع، ایالات متحده تلاش کرده است تا بر استرالیا پیروز شود و مانع از ارائه خاک های کمیاب به ما شود تا از کنترل ما خارج شود. این خبر خوبی برای ایالات متحده است، زیرا Lynas استرالیا بزرگترین تولیدکننده خاک کمیاب در خارج از چین است که تقریباً 12٪ از کل تولیدات جهان را تشکیل می دهد. اما به دلیل کم بودن عناصر خاکی کمیاب در مواد معدنی تحت کنترل این شرکت و هزینه های بالای استخراج، این امر در صنعت چندان مورد توجه قرار نمی گیرد. علاوه بر این، رهبری فناوری چین در ذوب خاک‌های کمیاب نیز موضوعی است که ایالات متحده باید در نظر بگیرد، زیرا قبلاً برای تکمیل به محصولات شرکت ما تکیه می‌کردند.

اکنون، اجتناب ناپذیر است که ایالات متحده بخواهد از همین ابزار برای جذب متحدان بیشتر و خارج کردن آنها از منابع خاکی کمیاب ما استفاده کند. اولاً به جز ایالات متحده، سنگ‌های خاکی کمیاب سایر کشورها برای فرآوری برای ما ارسال می‌شود، زیرا ما یک زنجیره صنعتی کامل با تقریباً 87 درصد ظرفیت تولید داریم. این گذشته است چه برسد به آینده.

ثانیاً، ایجاد یک زنجیره صنعتی "مستقل" غیرقابل تصور خواهد بود که به منابع مالی و زمان نیاز دارد. علاوه بر این، برخلاف ما، اکثر کشورهای غربی توجه زیادی به سودهای چرخه ای ندارند، به همین دلیل از همان ابتدا فرصت تولید تراشه را رها کردند. و در حال حاضر، با وجود اینکه آنها پول زیادی خرج کرده اند، ممکن است نتوانند از عهده ضررهای کوتاه مدت برآیند. به این ترتیب، بعید است که از زنجیره صنعت خاکی کمیاب جدا شود

با این حال، ما همچنان باید با این رقابت ناعادلانه مخالفت کنیم و همچنین باید جایگاه خود را در صنعت خاکی کمیاب حفظ و تقویت کنیم. تا زمانی که می‌توانیم قوی‌تر شویم، می‌توانیم از حقایق برای از بین بردن توهمات آنها استفاده کنیم.